गुलाव र म

आज मलाई उस्तै लागि रहेछ त्यो बगैचाकोे रातो गुलाव र म, त्यो गुलावको जीवन र मेरो जीवन, हो उस्तै यस्तै....., त्यो गुलाव जसलाई कसैले माया गरेर रोप्छ हुर्काउँछ र ठूलो बनाउँछ जब उ आफ्नो सुन्दरताले परिपूर्ण हुन्छे र जब उसलाई फक्रेर सुवास छरि सबैलाई खुसि पार्ने रहर सँगै अरु कैयौ इच्छाहरू पलाएका हुन्छन् हो त्यसैबेला एउटा आउँछ र उसको प्रेमी वा प्रेमीकाको खुसिको लागि भनि निमोठेर लगिदिन्छ उसलाई यो पनि थाहा हुदैनकि यसले जसलाई खुसि पार्न भनेर त्यो फूलको हत्या ग¥यो उसलाई त्यो मन पनि पर्छ कि पर्दैन ?मन पराएता पनि अनि सँगालेर राखेता पनि एकदनि जब त्यो सुक्न थाल्छ त्यसपछि उसलाई त्यो केवल एउटा फोहोर मात्र लाग्छ र फलिन्छ कतैफोहोरको थुप्रो तिर कसैले यो सोच्दैन कि त्यो फूलमा पनि कुनै पीडा छ यसको पनि कुनै रहर छ, उसको पनि कति सपनाहरू छन् । बास मुसारिन्छ चुँडिन्छ अनि कसैलाई दिइन्छ र केही समय पछि फालिन्छ केवल फोहोर मानि फगत फोहोर ! हो मेरो जीवन पनि उस्तै जन्मे आमा बाबा को काखमा यति धेरै माया पाँए हुर्के ठूली भँए र जब मेरो मनमा धेरै रहरहरू पलाउन थाले, जब मनमा के के नै गरौला भत्रे इच्छाहरू जागरुक भए हो ती इच्छा र खुसिहरूको समिप लाग्दै गर्दा मैले त्यही मलाई धेरै माया गर्ने मेरो बाबा आमाबाट नै मैले मेरा सबै इच्छा र खुसिहरू बिर्सेर अरूको खुसिको लागि पराई घर जानु प¥यो त्यही गुलाव जसरि र त्यस्तै पहिलो पहिलो दिनहरूमा माया देखाए पनि त्यसपछिका दिनहरू सबै तीता मात्र थिँए त्याँहा मेरो खुसिको कुनै मान्यता थिएन कसरि होस मलाई जन्माएर हुर्काएर यति ठूलो पार्ने मेरो बाबा आमालाई त मेरो खुसि र इच्छाको प्रवाह भएन भने त्यो त एम पराइ घर कुसरि बुभ्mन सक्छ म र म भित्रको मनलाई । त्यसैले त भन्छु नि म र गुलावमा कुनै अन्तर छैन उसले पनि अरूको खुसिको लागि आफ्नो इच्छा आकांक्षाहरू सबै गुमाउनु पर्छ त्यो पनि नचनहदा नचनहदै र मैले पनि अरूकै खुसि र आनन्दको लागि आफुलाई गुमाउनु परेको छ मन भरिका सबै इच्छाहरू मास्नु परेको छ हो गुलाव र ममा कुनै अन्तर छैन अरूको खुसिको लागि आफु जल्नु पर्ने गुलाव र म ।